Artykuły

​

Sakrament święceń – obrzędy wyjaśniające

 

​

W sakramentach chrztu, święceń i małżeństwa po dokonaniu się formuły sakramentu następują dodatkowe obrzędy wyjaśniające to, co wydarzyło się poprzez dany sakrament.

W sakramencie chrztu są to nałożenie białej szaty, namaszczenie olejem krzyżma świętego oraz zapalenie świecy. Nie są to znaki, które urzeczywistniają sakrament (dla chrztu jest to wylanie  wody na głowę dziecka lub zanurzenie dziecka w wodzie), ale wyjaśniają, że przez wylanie wody jesteśmy włączeni w misję Chrystusa, obmyci z grzechów i jesteśmy odpowiedzialni za podtrzymanie wolności od grzechów w naszym życiu, w postawie czuwania.

​

W liturgii święceń (diakonat i prezbiteriat) należy pamiętać o innych posługach (dawniej święceniach niższych), poprzez które kandydat do kapłaństwa przygotowuje się do przyjęcia święceń kapłańskich. Lektor otrzymuje księgę Pisma Świętego mówiąc: Przyjmij  księgę Pisma Świętego i wiernie przekazuj Słowo Boże, aby coraz mocniej działało w sercach ludzkich". Rolą lektora, a przyszłości kapłana jest przekazywanie światu Słowa Bożego. Jest to dopuszczenie kleryka do odczytywania Słowa Bożego w Liturgii Mszy Św., ale też posłanie, aby będąc klerykiem był przekazicielem Słowa Bożego poza Mszą Św. Akolita otrzymuje patenę z hostią. Biskup wtedy mówi do kleryka: „Przyjmij naczynie z chlebem do sprawowania Eucharystii i tak postępuj, abyś mógł godnie służyć Kościołowi przy stole Pańskim”. Od tej pory kleryk może rozdawać Komunię św. w czasie Liturgii i w sposób szczególny jest odpowiedzialny za jej przygotowanie. Kleryk Akolita poza liturgią ma posłanie do przygotowywania wiernych do przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie, Eucharystia)

​

W święceniach wyższych, biskup udziela sakramentu po przez wypowiedzenie formuły i nałożenie rąk na przyjmującego święcenia. W diakonacie kandydat otrzymuje księgę Ewangelii. Biskup mówi wtedy: „Przyjmij Chrystusową Ewangelię, której głosicielem się stałeś; wierz w to, co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz, i pełnij to, czego będziesz nauczać.” Diakon staje się już duchownym i ma misję Kościoła by wyjaśniać Ewangelię, tak jak czynił to jeden z pierwszych diakonów, Filip dworzaninowi królowej Kandaaki

​

Natomiast w święceniach kapłańskich, po nałożeniu rąk, biskup namaszcza ręce kapłana mówiąc: Nasz Pan, Jezus Chrystus, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i mocą, niech cię strzeże, abyś uświęcał lud chrześcijański i składał Bogu Ofiarę. Ręce które łamią dla nas Chleb w czasie Eucharystii są konsekrowane, namaszczone. To dlatego niektórzy oddają wyjątkową cześć całując dłonie kapłana, szczególnie w czasie Jego pierwszej Mszy św, a ten uświadomił sobie, że należy do Chrystusa. Prawdę tą jeszcze bardziej wyraża kolejny obrzęd. Biskup przekazuje wyświęconemu chleb i wino mówiąc: Przyjmij dary ludu świętego, które mają być ofiarowane Bogu. Rozważaj, co będziesz czynić, naśladuj to, czego będziesz dokonywać i prowadź życie zgodne z tajemnicą Pańskiego krzyża.

​

Święcenia biskupie także mają swoje obrzędy wyjaśniające. Po nałożeniu rąk na nowego biskupa, namaszcza się jego głowę olejem, prosząc, aby Duch Święty przeniknął go do głębi, następnie wręcza się Ewangelię, po czym nakłada się na jego serdeczny palec prawej ręki pierścień: Przyjmij pierścień, znak wierności, i zachowaj nienaruszona wiarę. Strzeż od skażenia Bożą Oblubienicę, to jest Kościół święty. Pierścień dla biskupa jest tym samym czym obrączka dla małżonka. Następnie Biskup nakłada wyświęconemu mitrę mówiąc: Przyjmij mitrę i niech jaśnieje w tobie blask świętości, a gdy ukaże się Najwyższy Pasterz, niech ci da w nagrodę niewiędnący wieniec chwały. Biskup wręcza wyświęconemu pastorał mówiąc: Przyjmij pastorał, znak urzędu pasterskiego posługiwania i czuwaj nad całą owczarnią, nad którą Duch Święty ustanowił cię biskupem, abyś kierował Kościołem Bożym.

​

​

​

​